Voor het zorgen voor verantwoord wildbeheer met het welzijn van het dier voorop werd door hem de ‘A.F. van der Walstichting’ opgericht.
Kees zat in het bestuur van die stichting. Later, toen er geen jacht meer mocht plaatsvinden in het Speulderbos, werd de Hut voor de familie Van der Wal en voor Kees en Christa in het bijzonder een fijne vakantiestek. Kees was gedurende al die jaren de contactpersoon voor SBNL m.b.t. de Hut.

In de periode 2013 tot 2017 leerde SBNL Kees kennen als columnist. In de column 'Bijzonder' in ons kwartaalblad Inzicht in Natuur beschreef Kees bijzondere voorvallen in de natuur. Hij schreef over uiteenlopende zaken. Van een prachtig verhaal over ‘de trouw van kraai Karel’ - die hij als jonge kraai met een beschadigde vleugel had gevonden - tot aan een verhaal over een zinkviooltje en het telepathische contact wat Kees had met zijn hond op zoek naar deze zeldzame plant in Zuid-Limburg.
En natuurlijk verhalen 'In en rondom de Hut....': “Het is altijd een fijn gevoel om in het Speulderbos aan te komen bij de Hut van Cartouche. Heerlijk om de humusachtige boslucht op te snuiven. Elk seizoen heeft er zijn charme. Het eerste zachte groen van lariks en beuk in het voorjaar. De bosvogels zingen volop, de mezenkast wordt weer bemand, onder het houten afdak heeft een winterkoninkje zijn ronde nestje gemaakt, de witte kwikstaart is één en al bedrijvigheid. In de vijver krioelt het van de paddenvisjes, ook onze wilde eend strijkt weer neer. Zal ze dit jaar hier gaan broeden?”

Wat Kees kenmerkt zijn de woorden op zijn rouwkaart: “de natuur heeft me alles gegeven en nu teruggenomen”.

Een bijzondere man is er niet meer.